Konferencja: Klimat inwestycyjny – rozwój rynku usług geologicznych w Polsce01.10.2025

Doktor nauk humanistycznych, współzałożyciel i prezes Krajowej Izby Gospodarczej od chwili jej powstania, od 2021 r. pełni funkcję prezydenta KIG. Pod jego kierownictwem KIG zdobyła powszechny autorytet i stała się autentycznym reprezentantem środowisk gospodarczych zrzeszając ponad 160 organizacji, a poprzez nie kilkaset tysięcy firm.

W latach 2008–2016 obejmował stanowisko Wiceprezesa EUROCHAMBRES – Stowarzyszenia Europejskich Izb Przemysłowo-Handlowych z siedzibą w Brukseli, czym umocnił pozycję polskich przedsiębiorców na arenie międzynarodowej. W latach 2002–2003 jako prezes Tel-Energo S.A. oraz NOM Sp. z o.o. działał na rzecz liberalizacji polskiego rynku telekomunikacyjnego. W 1992 r. został powołany na stanowisko Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą w rządzie Hanny Suchockiej. W latach 1989–1993 r. był posłem na Sejm RP. W latach osiemdziesiątych działał w strukturach demokratycznej opozycji (działał w niezależnych strukturach oświatowych i wydawniczych, a także współtworzył Towarzystwo Gospodarcze w Warszawie oraz Akcję Gospodarczą).

Ekspert ekonomiczny i działacz gospodarczy. Jest członkiem wielu organizacji i stowarzyszeń krajowych i zagranicznych, których celem jest wspieranie rozwoju gospodarczego. Jest odznaczony wieloma wysokimi odznaczeniami krajowymi i zagranicznymi, m. in. Krzyżem Komandorskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, a także Orderem Uśmiechu.

Absolwent Uniwersytetu Gdańskiego (Wydział Ekonomiczny). Od 2005 r. związany z Grupą Sanplast przy czym od 2011 r. odpowiada za rozwój segmentu energetyczno-wydobywczego. W 2011 r. kierował nabyciem od syndyka niedziałającej ciepłowni geotermalnej w Stargardzie, która w chwili przejęcia posiadała tylko jeden dublet geotermalny a dzisiaj jest drugą największą tego typu instalacją w kraju – eksploatując 7 odwiertów geotermalnych, 3 ciągi technologiczne i dostarczając ponad 60% ciepła do sieci miejskiej w Stargardzie. Od 2012 r. w zarządzie przejętej spółki pracowniczej – Przedsiębiorstwa Robót Wiertniczych i Górniczych w Warszawie – najstarszej polskiej firmy wiertniczej specjalizującej się w wierceniach geotermalnych. Aktualnie UOS Drilling (dawniej PRWIG) realizuje m.in. najgłębszy (7 km) odwiert geotermalny w Szaflarach.

Od blisko 10 lat aktywnie zaangażowany w działalność Polskiego Stowarzyszenia Geotermicznego, największej krajowej organizacji działającej na rzecz rozwoju geotermii w Polsce, skupiającej przedstawicieli instytucji naukowych – m.in. PAN, AGH, jak i biznesu m.in. wszystkie ciepłownie geotermalne.

Absolwent Wydziału Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie, doktor habilitowany nauk o Ziemi w dyscyplinie geologia, od 2020 r. profesor nauk ścisłych i przyrodniczych. W latach 2017–2024 dyrektor Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią Polskiej Akademii Nauk. Posiada ponad 30-letnie doświadczenie w obszarze geologii gospodarczej, złożowej i górniczej, gospodarki surowcami mineralnymi, ekonomiki górnictwa, polityki surowcowej i polityki energetycznej. Autor i współautor ponad 270 publikacji naukowych oraz ponad 100 ekspertyz dla ministerstwa ds. środowiska, innych ministerstw oraz podmiotów gospodarczych z obszaru geologii i górnictwa.

Absolwentka Wydziału Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie, doktor nauk o Ziemi w dyscyplinie hydrogeologia (2013). W latach 2004–2017 związana z Wydziałem Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska oraz Wydziałem Wiertnictwa Nafty i Gazu. Od 2018 r. pełni rolę Geologa Wojewódzkiego.

Przewodnicząca Komisji egzaminacyjnej nadającej uprawnienia geologiczne w kat. XIII, członek Rady Gospodarowania Zasobami Ziemi w Ministerstwie Klimatu i Środowiska w grupie roboczej ds. nowelizacji aktów prawnych dotyczących geologii i gospodarowania wnętrzem Ziemi, członek zespołu pracującego nad aktualizacją i weryfikacją mapy drogowej rozwoju geotermii w Polsce w filarze 9 (zmiany legislacyjne) w Ministerstwie Klimatu i Środowiska. Od 2024 r. wykładowca studiów podyplomowych „Górnictwo odkrywkowe” na AGH w Krakowie w ramach przedmiotu „Geologia złożowa i geologiczna obsługa kopalń”.

Absolwent kierunku Górnictwo i Geologia w specjalności miernictwo górnicze na Wydziale Górnictwa i Geologii Politechniki Śląskiej w Gliwicach oraz studiów podyplomowych na Uniwersytecie Śląskim (Wydział Prawa i Administracji). Posiada blisko 30-letnie doświadczenie zawodowe. W trakcie pracy zawodowej uzyskał stwierdzenie kwalifikacji do wykonywania czynności osoby wyższego dozoru ruchu w specjalności mierniczej w zakładach górniczych i zakładach oraz mierniczego górniczego.

Od 2002 r. pracuje w Wyższym Urzędzie Górniczym w Katowicach. Od 2003 r. uczestniczy w pracach Komisji do spraw Ochrony Powierzchni, w tym od 2014 r. jako stały przedstawiciel Prezesa WUG. W latach 2020–2024 był również przedstawicielem Prezesa WUG w Komisji do spraw Zagrożeń w Zakładach Górniczych.

Od 2007 r. jest członkiem Komisji egzaminacyjnej dla stwierdzenia kwalifikacji mierniczego górniczego oraz kwalifikacji geologa górniczego. W latach 2016–2024 pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji.

Absolwent geologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Odbył studia podyplomowe w z zakresu ochrony środowiska i zasobów mineralnych oraz zarządzania międzynarodowymi przedsięwzięciami górniczymi (AGH, Kraków), systemów informacji geograficznej (PWr, Wrocław), a także zarządzaniem wartością firmy (SGH, Warszawa). Główną, prawie trzydziestoletnią aktywność zawodową związał z KGHM Polska Miedź S.A., zajmując w kopalniach rud miedzi stanowiska od stażysty, przez wszystkie szczeble dozoru do kierowania działem geologicznym. Od ponad 20 lat pracuje w Centrali KGHM w Departamencie Gospodarki Zasobami i Ochrony Powierzchni, obecnie jako Dyrektor Departamentu Rozwoju Krajowej Bazy Zasobowej. Posiada uprawnienia geologa górniczego w podziemnych zakładach górniczych oraz uprawnienia geologiczne kategorii II i IV. Oprócz zagadnień związanych z obsługą geologiczną kopalń, planowaniem i rozliczaniem wydobycia, bilansowaniem zasobów kopalin, zajmował się wykonywaniem opinii geologicznych i hydrogeologicznych, projektowaniem i kierowaniem prac geologicznych.

Autor i współredaktor publikowanych artykułów z dziedziny geologii i górnictwa, w tym rozdziałów opisujących złoże rud miedzi w „Monografii KGHM Polska Miedź S.A.” Wieloletni członek zespołów opiniujących z ramienia przedsiębiorców górniczych projekty zmian Prawa geologicznego i górniczego (pgg) oraz przepisów wykonawczych. Jako ekspert z ramienia Związku Pracodawców uczestniczył w latach 2009–2011 w procesie powstawania obecnej ustawy pgg na wszystkich etapach prac parlamentarnych. Przedstawiciel przedsiębiorców górniczych w EIPoRM, inicjatywie doradczej Komisji Europejskiej w dziedzinie gospodarowania surowcami mineralnymi.

Wykładowca przedmiotu Prawo geologiczne i górnicze na Uczelni Jana Wyżykowskiego w Polkowicach, niepublicznej szkole wyższej, kształcącej górników i geologów. Członek władz Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa, członek Polskiego Stowarzyszenia Geologów Górniczych.

Absolwent geologii na Wydziale Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1999 r. uzyskał stopień doktora nauk technicznych w Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Geolog, górnik, menedżer z ponad 30-letnim stażem w geologii złożowej i górniczej (węgiel kamienny, węgiel brunatny, sól kamienna), zarządzaniu przedsiębiorstwami (górnicze spółki akcyjne) i procesie inwestycyjnym w górnictwie, a także w administracji geologicznej (były dyrektor Departamentu Polityki Surowcowej i Analiz w Ministerstwie Klimatu i Środowiska). Posiada liczne uprawnienia zawodowe i stwierdzenia kwalifikacji (dokumentowanie złóż, geologia górnicza, wycena aktywów geologiczno-górniczych, kierownik ruchu zakładu górniczego), w tym od 2022 r. – posiada tytuł Eurogeologa.

W branży geologicznej geofizycznej od 2001 r. Od 2003 r. prezes Geopartner Sp. z o.o., a po wydzielenie spółki geofizycznej w 2019 r. również Geopartner Geofizyka Sp. z o.o.

Firmy wprowadziły na rynek kilka innowacyjnych rozwiązań: europejski patent na modernizację wałów przeciwpowodziowych z wykorzystaniem wibratorów sejsmicznych, zastąpienie badań tomografii elektrooporowej badaniami z powietrza z wykorzystaniem HTEM dla projektów CPK, autorskie oprogramowanie do inwersji połączonej danych geofizycznych, czy wprowadzenie na polski rynek bezprzewodowej akwizycji danych sejsmicznych w czasie rzeczywistym. Spółki aktywnie uczestniczyły w realizacji międzynarodowych projektów unijnych, takich jak ERAMIN czy HORIZON2020.

Absolwent Wydziału Geologii Uniwersytetu Warszawskiego oraz studiów podyplomowych na Politechnice Warszawskiej. Od ponad 25 lat zajmuje się sprawami związanymi z geologią i górnictwem, jest ekspertem w zakresie zagadnień związanych z gromadzeniem, przetwarzaniem i udostępnianiem informacji geologicznej, szczególnie bliskie są mu kwestią związane z dokumentowaniem wyników prac geologicznych, głównie z zakresu poszukiwania i rozpoznawania złóż kopalin.

W 2000 r. rozpoczął pracę w Departamencie Geologii i Koncesji Geologicznych Ministerstwa Środowiska, gdzie jako naczelnik Wydziału Informacji Geologicznej specjalizował się w wycenach informacji geologicznej. Od 2012 r. podjął pracę w Państwowym Instytucie Geologicznym – Państwowym Instytucie Badawczym w Warszawie, w którym przez wiele lat kierował działaniami Narodowego Archiwum Geologicznego.

W latach 201 -2016 członek Komisji Zasobów Kopalin. Od 2006 r. do chwili obecnej członek Głównej Geologicznej Komisji Egzaminacyjnej w Ministerstwie Klimatu i Środowiska.

Posiada kwalifikacje do wykonywania, dozorowania i kierowania pracami geologicznym w kategorii II.

Geolog złożowy, geochemik, ekspert z listy Ministra z zakresu ochrony powierzchni ziemi i dokumentacji kopalin stałych.

Problematyka badawcza – złoża metali kolorowych i szlachetnych, geologia ekonomiczna, międzynarodowe rynki i pro-środowiskowe wykorzystanie surowców mineralnych.

Konsultant szeregu koncernów mineralnych między innymi, takich jak: Cominco American, Amax, Texasgulf, Uranerz, CalEnergy, Western Mining, Pan American Silver, KGHM. Członek z wyboru wielu międzynarodowych assocjacji i towarzystw naukowych np. Society of Mining Engineers of AIME (USA), Deutsche Mineralogische Gesellschaft, Society of Geology to Mineral Deposits (SGA), IAGOD, członek wielu komitetów naukowych PAN, PTGeol i PTMin. V-Prezes Państwowej Rady Geologicznej (1995–2000), koordynator na Polskę międzynarodowych programów naukowych UNESCO takich jak IGCP-357, IGCP-277. Stypendysta fundacji im. Humboldta, przewodniczył kilku kongresom naukowym o zasięgu światowym i europejskim.

Autor ponad 200 recenzowanych publikacji naukowych i blisko 600 ekspertyz, programów badawczych, poszukiwawczych i dokumentacji geologicznych. Dyrektor Naczelny Państwowego Instytutu Geologicznego (1994–2000), Prezes Zarządu KGHM (2001–2004), Sekretarz Stanu w rządzie Marka Belki.

Współtwórca programu poszukiwania głębokich złóż miedzi i srebra na Monoklinie Przedsudeckiej, który pozwolił rozpoznać nową metalogeniczną podprowincję Northern Copper Belt. W obrębie Północnego Pasa Złożowego, jest autorem zatwierdzonych dokumentacji trzech złóż Nowa Sól, Mozów i Sulmierzyce o zasobach 22 mln ton miedzi. Prognostyczne zasoby Northern Copper Belt ocenia się na przeszło 80 mln ton miedzi, zaś złoże Nowa Sól jest największym złożem miedzi i srebra w Polsce i Europie.

Absolwentka Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie (Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska) oraz Politechniki Krakowskiej (studia podyplomowe, kierunek: Ochrona powierzchni ziemi i gospodarka odpadami). Posiada ponad 25-letnie doświadczenie zawodowe w realizacji, a następnie ocenie formalnej i merytorycznej projektów i dokumentacji z zakresu hydrogeologii, geologii inżynierskiej, geologii złożowej i geotermii. Doświadczenie zawodowe zdobywała pracując w Przedsiębiorstwie Geologicznym w Kielcach, a od 2003 r. w administracji geologicznej. Posiada uprawnienia geologiczne kategorii II, IV, V i VII oraz geologa górniczego w zakładach górniczych innych niż podziemne zakłady górnicze.

Absolwent Wydziału Geologii Uniwersytetu Warszawskiego oraz Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego. Stopień doktora zdobył w 1985 r., stopień doktora habilitowanego w 2003 r. W 2012 r. decyzją Prezydenta RP otrzymał tytuł profesora. Jest również profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Warszawskiego i pracownikiem naukowym Wydziału Geologii, gdzie w latach 2020–2024 pełnił funkcję kierownika Katedry Geologii Złożowej i Gospodarczej.

Jest wiceprzewodniczącym Komitetu Zrównoważonego Rozwoju Gospodarki Surowcami Mineralnymi PAN oraz przewodniczącym Rady Gospodarowania Ziemi, która działa na podstawie Zarządzenia Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 10 kwietnia 2024 r.

Jest autorem około 300 publikacji naukowych z zakresu geologii gospodarczej, prawa geologicznego i górniczego oraz geologii złóż.

W latach 1994–1997, 2001–2002 oraz 2003–2005 pełnił funkcję sekretarza i podsekretarza stanu, Głównego Geologa Kraju w ministerstwie właściwym ds. środowiska. Był także dyrektorem departamentu (1997–2001) w Kancelarii Prezydenta RP odpowiedzialnym za bezpieczeństwo energetyczne i surowcowe oraz zarządzanie kryzysowe. Sprawował funkcje zarządcze w Mostostalu Warszawa i Fundacji Ekofundusz. Był zastępcą dyrektora ds. naukowych i sekretarzem naukowym w Instytucie Ceramiki i Materiałów Budowlanych.

Był członkiem Rad Nadzorczych w firmach: KGHM Polska Miedź, Geofizyka Kraków, Petrobaltic, KGHM Metale oraz Nafta Polska. Przewodniczył Radzie Geologicznej przy Ministrze Środowiska oraz Radzie Nadzorczej Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Od 2011 r. jest członkiem zespołu ds. rozwoju bazy ekspertów Narodowego Centrum Badań i Rozwoju. Był członkiem Komitetu Gospodarki Wodnej PAN, Komitetu Górnictwa PAN i członkiem rad redakcyjnych czasopism z tzw. listy filadelfijskiej oraz z listy ministra nauki i szkolnictwa wyższego.

Absolwent Wydziału Geologii Uniwersytetu Warszawskiego oraz studiów podyplomowych na Akademii Górniczo Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Od ponad 25 lat zajmuje się sprawami związanymi z geologią i górnictwem, głównie gospodarką zasobami złóż kopalin i ich ewidencjonowaniem, koncesjonowaniem oraz informacją geologiczną.

Współredaktor i współautor „Bilansu zasobów złóż kopalin w Polsce”, „Mineral Resources of Poland” oraz „Bilansu perspektywicznych zasobów kopalin Polski”.

Od 1999 r. pracował w Departamencie Geologii i Koncesji Geologicznych Ministerstwa Środowiska. W 2010 r. podjął pracę w Państwowym Instytucie Geologicznym – Państwowym Instytucie Badawczym w Warszawie. W latach 2004–2016 członek Komisji Zasobów Kopalin. Od 2006 r. do chwili obecnej członek Głównej Geologicznej Komisji Egzaminacyjnej w Ministerstwie Klimatu i Środowiska. Posiada kwalifikacje do wykonywania, dozorowania i kierowania pracami geologicznym w kategorii I i II.

Doktor nauk ekonomicznych, absolwent MBA na SDA Bocconi, Mediolan, pracownik naukowy Wydziału Zarządzania Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie, Taksator Złóż Kopalin (Polskie Stowarzyszenie Wyceny Złóż Kopalin). Posiada ponad 30-letnie doświadczenie w wycenie Aktywów Geologiczno-Górniczych. Współautor Kodeksu Wyceny AGG – POLVAL.

Autor lub współautor monografii:
(1) Wycena aktywów geologiczno-górniczych. Kierunki dalszego rozwoju. Podejście metodyczne, Studia -Rozprawy-Monografie. Poz. 210. IGSMiE PAN, 2019
(2) Likwidacja kopalń i rekultywacja terenów pogórniczych w górnictwie odkrywkowym. Problemy techniczne, prawne i finansowe, IGSMiE PAN, Kraków 2010 r.
(3) Współautor Podstawy wyceny wartości złóż kopalin. Teoria i praktyka, IGSMiE PAN, Kraków 2008 r.
(4) Współautor Wycena wartości złóż kopalin. Metody, problemy, praktyczne rozwiązania, AGH – Uczelniane Wydawnictwa Naukowo-Dydaktyczne, Kraków, 2005 r.

Autor ok. 40 artykułów w renomowanych czasopismach naukowych oraz ponad 50 ekspertyz z zakresu wyceny złóż i tematów powiązanych.